week 12

Alweer de 12e week en dus ook alweer het 12e verslag. Gemiddelt per verslag ong. 2 a4’tjes, en dat maakt dus ong 24 blz al vol geschreven over Indonesië. Dit besef ik me nu en dat is eigenlijk best wel heel erg veel.

Deze week een normale schoolweek. Wel hebben we de dagen wat verandert. Normaal gaf ik maandag en dinsdag les op de Elementery en ging de andere dagen naar de Junior High School. Nu hebben we dat geswitst met elkaar zodat ik dus alle leerlingen heb les kunnen geven.

In het weekend ben ik de zaterdagmorgen naar school gegaan. Daarna ben ik met de sportleraar naar een lerares haar huis gegaan. Zij nodigde me uit om bij haar te gaan eten. Ze had ontzettend veel eten voor ons gemaakt en het was erg gezellig. Daarna pikte Nizar mij op en ben ik weer bij Nizar’s familie geweest. Ook heb ik daar geslapen, zodat we de zondag morgen vroeg op pad konden naar een grote tuin. Deze keer gingen we niet hiken maar gingen we dus naar een grote tuin, waar het “dragon fruit” vandaan komt. Dragen fruit is één van mijn favourite fruit hier. De moeder van Nizar werkt in deze tuin en geeft mij altijd veel dragon fruit mee als ik weer naar huis (surabaya) ga. Dragon fruit komt van een cactus plant en was best bijzonder om te zien.
Ik weet niet hoe het komt maar soms zit een beetje verstopt binnen in mij lichaam en werkt de stoelgang niet zoals het moet lopen. Wanneer ik dragon fruit eet, werkt alles perfect. Vandaar dat ik erg van dragon fruit houd, niet alleen om dat, ook om de smaak.
De trip naar deze tuin toe was best gevaarlijk. Het zat hoog in de bergen en de meeste wegen waren maar een paar meter breed. Soms keek ik vanuit het autoraampje naar buiten en kon ik gewoon honderden meters naar beneden kijken. Ik vond het best wel leuk, spannend en avontuurlijk, maar ik was wel de enige. Iedereen in de auto vond het eigenlijk maar niks.
Op een gegeven moment reden we heel steil omhoog en kwam er een auto van boven die naar beneden reed. We konden elkaar niet passeren en daarom moesten wij achteruit naar beneden rijden. Dit vond ik ook spannend want de weg was dus erg smal. Na ong. 20 meter naar beneden te hebben gereden in zijn achteruit kwam er een achterband naast de weg en zaten we klem.
Het slaagde ons niet om de auto weer op de weg te krijgen, maar na dat bijna de hele buurt had geholpen kregen we die ene band toch weer op de weg en konden we weer verder rijden.
Best spannend allemaal maar ik vond het totale tripje toch wel leuk en zeker een nieuwe ervaring. Ook het uitzicht was weer geweldig mooi. Ook hadden we tijdens deze trip nog wat fruit gekocht, genaamd; Durian. En dat is het meest vreemde fruit wat ik ooit in mijn leven heb gehad. Echt een hele vreemde en niet zo’n lekkere smaak.
Zo en dat was mijn weekend ook alweer.

Dan heb ik nog iets heftigs te vertellen.
Je ziet veel mensen die op straat leven en er letterlijk alles voor doen om geld te krijgen.
Letterlijk betekend ook echt letterlijk. Buharto heeft mij verteld over de mensen die leven op straat met maar 1 arm, een omgedraaide voet of elleboog en ze vertelde dat deze ongelukjes geen echte ongelukjes waren maar dat ze het met opzet doen. Hoe zieliger je bent hier hoe meer de mensen je geven. Geld, eten etc.
Ook is het zo dat als er iets gebeurt met hun dan kunnen ze niet naar het ziekenhuis omdat ze daar gewoon simpelweg geen geld voor hebben. Soms is het dus wel een ongeluk, maar soms doen ze het dus ook zelf met opzet.

Ik ben vandaag ook weer bij de immigratie geweest. Ik mag weer een maand langer verblijven in Indonesië. Helaas moet ik mijn visa wel nog een keer laten verlengen. Voor ik vertrek naar Bali, de
12e feb. moet ik nog een keer langs bij de immigratie.

Ook ben ik deze week nog in het luxe gedeelte geweest van Surabaya. Ik heb een paar nieuwe stinkend rijke vrienden. Ik heb hun huis van binnen gezien en dat zag er zeer goed uit.
Midden in de straat was er groot zwembad waar de hele buurt in kon zwemmen.
Het verschil tussen arm en rijk is hier heel groot. Je ziet mensen op straat leven en dus zulke vreemde dingen met zichzelf doen om ook maar een klein beetje geld binnen te krijgen, en je hebt mensen die dus zwemmen in het geld en niet weten waar ze het aan uit moeten geven.
En dat is best wel heftig om te zien ook.